Ana Sayfa NÜKLEER FELAKETTE HAYATTA KAL 02.Felaket Öncesi Ve Sonrası Nükleer Savaşın Genetik Sonuçları

Nükleer Savaşın Genetik Sonuçları

Değiştirilme tarihi: 10 Ocak 2025

4 Dakikada Okunur!...

Bir nükleer savaşın ardından, hayatta kalanların sağlığı ve çevredeki felaket gelişiminin büyüklüğü ile karşılaştırıldığında, genetik etkiler önemsiz görünebilir. Brüt etkiler, çeşitli savaş senaryoları temelinde hemen veya ustaca gösterilebilir. Öte yandan, çok sayıda organizmada, radyasyonun genetik etkilerinin, eşiksiz bir doz-etki eğrisine göre meydana geldiği gösterilmiş, bu da etkilerin, diğer doğrudan etkilerin olduğu durumlarda ve popülasyon gruplarında bile bulunabileceğini ima etmektedir. 3-4 yıl önce Dünya Sağlık Örgütü (WHO) uzman komitesinin çalışma kağıtlarında bu etkileri ilk kez ölçmeye çalıştığımda, bir analizin en azından bunlara ek olarak beklenmedik yönleri ortaya çıkarma olasılığı da vardı. Nükleer savaşın etkilerine ilişkin tartışmalar, hangi etki alanına odaklanılırsa odaklanılsın, daha yakından incelemenin, her durumda -yaralıların tedavisi, iklim üzerindeki etkiler veya dünya ticareti üzerindeki etkiler olsun- olası ve genellikle olası felaket çöküşü.

Hayatta Kalanlara Radyasyon Dozu

Radyasyon, bu tartışmada ele alınan tek mutajendir ve genetik sonucun dozları, yalnızca sterilize edici olmayan büyüklükteki dozlardır ve mevcut veya gelecekteki üreme kapasitesine sahip hayatta kalanlar tarafından emilir. Patlama ve ısı öldürücü bölgeler radyasyon öldürücü bölgenin ötesine geçerse, hayatta kalanlara verilen ortalama radyasyon dozu nispeten daha küçük olacaktır.

s-f970f32f1a3120f90a85e2e60bba86999330c185

s-ea0f5c288a380cffc4d854ef943bad3ce7fd3ae5

s-5c9b5c3d77dc01d70c285e22a8376ec8a930e754

s-99dc8b5a5e1ecce0a3b9b585ba2ead85730ef82d

s-20f520c161e99ea50722e2a90319573989727c19

s-f9d3b859da84e57a0fdd06e7b55a55ee99bbb9c1

s-b5993fd173db6b35219ef0567d3ee33d487290cf

s-5f8df431137d5e559a995e63e9fc35dd7977800f

s-c531637308ea1db367104553d81645edb43e58b6

s-c9e2d0d9ae5ad8bf653144a9cbcc5619c97d64f8

s-5309b48e1c9166e827ef0aaac790ea80febad902

s-0f231492aefd570c1d47a6c5970f886d7b290c73

s-5103dc452a86b320b742d56b99cd0213c2d639b8

s-bdd0cb56f6413c288cd283e1d5b3ae85ca12a2be

s-e6a79fdd7a7ca3facbc0ee7419965c098791b893

s-38661a898d0456e1d77e43a74ffe429362106ac3

s-81bb8640841ed5e2b8cf1cd1c48d45c13ca78299

s-0b212d941c7112a5beea6f5a177eb972161db5b7

s-dc0c6aa3d245a8876592322984f183eaf1ab4c3d

s-6fbedc8c0814ec164eb62ec87ee3e44776ddce06

s-d931c76c4af8e91ec1923476e1d2afff3cccf171

s-9e06466524464caabca746d1ee7ad7ec4eddf249

s-e70af23019a3a4cd02d0a32ca6e6b1e90bf1e64f

s-1b293c57ed967fe5d53aed6a5e361ebac0994e87

s-e0d37d0e71a3993a2be5c1bf6192d76179ce756e

s-fdf3197a833d2065bc4f50cca0877832294a6025

img_2025_03_30_22_00_07

img_2025_03_30_21_59_43

img_2025_03_30_21_59_18

img_2025_03_30_21_58_47

img_2025_03_30_21_58_22

img_2025_03_30_21_57_59

img_2025_03_30_21_57_32

img_2025_03_30_21_57_04

img_2025_03_30_21_56_34

img_2025_03_30_21_56_09

img_2025_03_30_21_55_46

img_2025_03_30_21_55_08

img_2025_03_30_21_54_36

img_2025_03_30_21_53_27

20241225_152606

20241225_152807

20241225_152959

20241225_153215

20241225_153423

20241225_153632

20241225_153837

20241225_154021

20241225_154209

20241225_154406

20241225_154553

20241225_154740

20241225_154856

20241225_155057

20241225_155220

img_2025_01_24_21_25_15

img_2025_01_24_21_21_31

img_2025_01_24_21_24_17

img_2025_01_24_21_21_03

img_2025_01_24_21_26_09

img_2025_01_24_21_24_56

img_2025_01_24_21_26_48

img_2025_01_24_21_25_38

img_2025_01_24_21_29_09

img_2025_01_24_21_32_39

img_2025_01_24_21_26_27

img_2025_01_24_21_30_29

img_2025_01_24_21_16_53

img_2025_01_24_21_31_09

img_2025_01_24_21_15_54

img_2025_01_24_21_30_11

img_2025_01_24_21_17_22

img_2025_01_24_21_23_33

img_2025_01_24_21_23_55

img_2025_01_24_21_30_49

img_2025_01_24_21_16_22

img_2025_01_24_21_24_37

img_2025_01_24_21_22_26

img_2025_01_24_21_31_29

img_2025_01_24_21_20_16

img_2025_01_24_21_19_29

img_2025_01_24_21_20_39

img_2025_01_24_21_18_40

img_2025_01_24_21_19_51

img_2025_01_24_21_29_50

img_2025_01_24_21_17_50

img_2025_01_24_21_19_03

img_2025_01_24_21_31_48

img_2025_01_24_21_32_09

img_2025_01_24_21_18_13

img_2025_01_24_21_27_11

img_2025_01_24_21_22_49

img_2025_01_24_21_29_28

img_2025_01_24_21_22_04

img_2025_01_24_21_23_11

Hiroşima ve Nagazaki’de, ebeveynlerinden biri veya her ikisi de ışınlanmış olan 19.000 çocuğun ebeveynlerine verilen ortalama dozun 100 rem’in biraz üzerinde olduğu tahmin edilmektedir (devam eden revizyonlara tabidir). Bunu, izole bir bombadan sonra hayatta kalan bir popülasyonun çoğalan fraksiyonu tarafından alınan hızlı radyasyon dozunun bir ölçüsü olarak kullandım. Birkaç küçük bomba birbirine yakın patlatılırsa, daha fazla ışınlanmış kurtulan olacaktır (çünkü toplu ölümcül bölge çevresi daha uzun olacaktır), ancak aynı kalması için ortalama genetik olarak anlamlı doz alınabilir. 50 kt’tan büyük bombalarda, patlama ve sıcaklıktaki ölümcül alanlar, genetik olarak önemli ışınlanmış hayatta kalan bölgeyi bir dereceye kadar kaplayacak ve böylece ışınlanmış hayatta kalanların daha az olmasına ve hayatta kalanlarda daha düşük bir ortalama radyasyon dozuna yol açacaktır.

Alçak irtifa ve yer patlamaları ile, hedeften rüzgar yönünde yerel serpintiye maruz kalmak, hayatta kalanlarda genetik olarak önemli dozlara yol açacaktır. Ani radyasyon maruziyetine uygulananlara benzer argümanlar kullanılarak, duman yolunun orta kısmında ölümcül bir alan ve periferde hayatta kalma bölgeleri olduğu varsayılabilir.

Nükleer Felakette Barınak Havalandırma

Serpinti büyük ve taze olduğu ve önceden birkaç karşı önlem alındığı ölçüde, ebeveynler için ortalama genetik olarak anlamlı dozun, bombanın kendisinden gelen radyasyonla (100 rem) aynı büyüklükte olduğu ve akut maruziyetlerle aynı mutajenik etkinliğe sahip olmak için yeterince yüksek doz oranı.

Düzenli olarak yoğun serpinti olan bölgelerde, iyi barınaklarda olanlar hayatta kalabilir. Amerika Birleşik Devletleri’nin en yoğun kirlenmiş bölgelerinde, 5.000 megatonluk (Mt) bir saldırının ardından, tamamen sığınakta yaklaşık 6-7 hafta geçirmenin gerekli olabileceği ve daha sonra günlük olarak sınırlandırılacak şekilde zamanlanmış geziler yapılması gerekebileceği hesaplanmıştır. 3 rem’e maruz kalma. Yaklaşık 8 ay sonra, sığınağın dışında tam 16 saatlik bir gün geçirmek mümkün olabilir. 20 yıllık bir süre boyunca, yaklaşık 1.500 rem toplam harici radyasyon dozu birikebilir. Bunun yarısı muhtemelen genetik olarak önemlidir, ancak ek maruziyet radyoaktif kontaminasyondan kaynaklanacaktır. Bu nedenle, düşük bir doz hızında absorbe edilen 1.000 rem’lik genetik olarak etkili bir dozun ve dolayısıyla muhtemelen bir mutajene karşılık gelen akut dozun sadece üçte biri kadar etkili olduğu varsayılabilir. Hayatta kalanların kaçının bu kategoriye ait olacağı oldukça belirsizdir. Ağır kirlenmiş alanlarda, sayı şüphesiz büyük olacaktır, ancak barınakların verimliliği; koruyucu eylemler; yerel alanların temizlenmesi; ve hamilelerin, gençlerin ve üreme potansiyeli olan bireylerin seçici olarak korunması, genetik olarak önemli maruziyeti etkileyecektir. Öte yandan, geniş ve bitişik alanların kontamine olmasıyla, her iki ebeveynin de eşit derecede maruz kalma olasılığı Hiroşima/Nagasaki modeli hesaplamasındakinden daha yüksektir.