Ana Sayfa HAYATTA KALMA HABERLERİ 10.Yaşanmış Hayatta Kalma Öyküleri Olağanüstü Hayatta Kalma Hikayeleri

Olağanüstü Hayatta Kalma Hikayeleri

Değiştirilme tarihi: 19 Temmuz 2025

6 Dakikada Okunur!...

Şanslıysanız, asla sizi hayatta kalma içgüdülerinizi harekete geçirmeye zorlayan bir konumda olmayacaksınız. Ancak işin aslı şu ki, bir kazanın sizi ne zaman ölüm kalım durumuna sokacağını asla bilemezsiniz, burada zaman ve kritik karar verme çok önemlidir. Belki de ücra bir dağın yamacında yeni düşmüş tozdan yararlanmak için yamaçlara çıkmak, bir su altı mağarasını keşfetmek ya da denizde yelken açmak, sizi akıl almaz engellerle karşı karşıya bırakacaktır. Okyanusun enginliklerinden, buzun ezilmesinden ve kesinlikle yalnız olmanın inanılmaz hissinden, şimdiye kadar duyduğumuz en muhteşem hayatta kalma hikayelerinden bazıları burada.

The Wild Boars (Tayland Futbol Takımı)

Haziran 2018’deki futbol antrenmanından sonra, Taylandlı bir futbol takımının 12 üyesi ve koçları, Tayland’ın en uzun mağaralarından biri olan yakındaki Tham Luang mağarasını keşfetmeye karar verdi. 11 ila 16 yaşları arasındaki çocuklar ve 25 yaşındaki koçları sulara daldı ve mağarayı keşfetmeye başladı. Ani bir sel geldiğinde, daha derine indiler ve sonunda mağara sisteminin dört kilometre içindeki yüksek bir platforma doğru yol aldılar. Sel, bükülmüş mağara sistemini suyla doldurdu ve çocukları 17 gün boyunca mahsur kaldı. İlk dokuz gün yiyecekleri yoktu ve su için damlayan sarkıtlara bel bağladılar. Ama oturup beklemediler.

Şehadet

ŞEHADET

s-f970f32f1a3120f90a85e2e60bba86999330c185

s-ea0f5c288a380cffc4d854ef943bad3ce7fd3ae5

s-5c9b5c3d77dc01d70c285e22a8376ec8a930e754

s-99dc8b5a5e1ecce0a3b9b585ba2ead85730ef82d

s-20f520c161e99ea50722e2a90319573989727c19

s-f9d3b859da84e57a0fdd06e7b55a55ee99bbb9c1

s-b5993fd173db6b35219ef0567d3ee33d487290cf

s-5f8df431137d5e559a995e63e9fc35dd7977800f

s-c531637308ea1db367104553d81645edb43e58b6

s-c9e2d0d9ae5ad8bf653144a9cbcc5619c97d64f8

s-5309b48e1c9166e827ef0aaac790ea80febad902

s-0f231492aefd570c1d47a6c5970f886d7b290c73

s-5103dc452a86b320b742d56b99cd0213c2d639b8

s-bdd0cb56f6413c288cd283e1d5b3ae85ca12a2be

s-e6a79fdd7a7ca3facbc0ee7419965c098791b893

s-38661a898d0456e1d77e43a74ffe429362106ac3

s-81bb8640841ed5e2b8cf1cd1c48d45c13ca78299

s-0b212d941c7112a5beea6f5a177eb972161db5b7

s-dc0c6aa3d245a8876592322984f183eaf1ab4c3d

s-6fbedc8c0814ec164eb62ec87ee3e44776ddce06

s-d931c76c4af8e91ec1923476e1d2afff3cccf171

s-9e06466524464caabca746d1ee7ad7ec4eddf249

s-e70af23019a3a4cd02d0a32ca6e6b1e90bf1e64f

s-1b293c57ed967fe5d53aed6a5e361ebac0994e87

s-e0d37d0e71a3993a2be5c1bf6192d76179ce756e

s-fdf3197a833d2065bc4f50cca0877832294a6025

img_2025_03_30_22_00_07

img_2025_03_30_21_59_43

img_2025_03_30_21_59_18

img_2025_03_30_21_58_47

img_2025_03_30_21_58_22

img_2025_03_30_21_57_59

img_2025_03_30_21_57_32

img_2025_03_30_21_57_04

img_2025_03_30_21_56_34

img_2025_03_30_21_56_09

img_2025_03_30_21_55_46

img_2025_03_30_21_55_08

img_2025_03_30_21_54_36

img_2025_03_30_21_53_27

20241225_152606

20241225_152807

20241225_152959

20241225_153215

20241225_153423

20241225_153632

20241225_153837

20241225_154021

20241225_154209

20241225_154406

20241225_154553

20241225_154740

20241225_154856

20241225_155057

20241225_155220

img_2025_01_24_21_25_15

img_2025_01_24_21_21_31

img_2025_01_24_21_24_17

img_2025_01_24_21_21_03

img_2025_01_24_21_26_09

img_2025_01_24_21_24_56

img_2025_01_24_21_26_48

img_2025_01_24_21_25_38

img_2025_01_24_21_29_09

img_2025_01_24_21_32_39

img_2025_01_24_21_26_27

img_2025_01_24_21_30_29

img_2025_01_24_21_16_53

img_2025_01_24_21_31_09

img_2025_01_24_21_15_54

img_2025_01_24_21_30_11

img_2025_01_24_21_17_22

img_2025_01_24_21_23_33

img_2025_01_24_21_23_55

img_2025_01_24_21_30_49

img_2025_01_24_21_16_22

img_2025_01_24_21_24_37

img_2025_01_24_21_22_26

img_2025_01_24_21_31_29

img_2025_01_24_21_20_16

img_2025_01_24_21_19_29

img_2025_01_24_21_20_39

img_2025_01_24_21_18_40

img_2025_01_24_21_19_51

img_2025_01_24_21_29_50

img_2025_01_24_21_17_50

img_2025_01_24_21_19_03

img_2025_01_24_21_31_48

img_2025_01_24_21_32_09

img_2025_01_24_21_18_13

img_2025_01_24_21_27_11

img_2025_01_24_21_22_49

img_2025_01_24_21_29_28

img_2025_01_24_21_22_04

img_2025_01_24_21_23_11

Kapana kısıldıklarını anlayan çocuklar, bir çıkış yolu bulmayı umarak sırayla mağara duvarına 16 metrelik bir çukur kazdılar. Enerjiden tasarruf etmek ve ayak hakkında düşünmemek için meditasyon yaptılar. Daha sonra mağaranın girişinden üç saat önce yola çıkan İngiliz dalgıçlar, çocukların karşısına çıktı. O kadar uzun süre hayatta kalmak savaşın sadece yarısıydı. Thai Seals, kurtarıcılar onları güvenli bir şekilde nasıl kurtaracaklarını planlarken çocuklara yardım etmek ve onlarla takılmak için mağaraya girdi. Üç günlük bir görev boyunca dalgıçlar her oyuncuyu ve antrenörlerini aldı.

Yüzeye yapılan zorlu yolculuk, her çocuğun tam yüz dalış maskesi takmasını, iki dalgıç arasında bağlanmasını ve saatlerce dönüşler ve son derece sıkı sıkışıklıklar arasında yüzmesini gerektirdi. Thai Navy Seals ve uluslararası dalış topluluğunun çabaları sayesinde, hepsi hayatta kaldı ve kurtarmanın ardından hızla normal, sağlıklı bir hayata dönebildi. Trajik bir şekilde, kurtarma çalışmalarında eski bir Tayland Deniz Kuvvetleri öldü.

Angela Hernandez

Temmuz 2018’de Angela Hernandez, küçük bir hayvan yolun karşısına geçtiğinde, Big Sur yakınlarında SUV’uyla Güney Kaliforniya’ya giden 1. Otoyolda araba kullanıyordu. Hernandez onu ıskalamak için yoldan çıktı ve bunu yaparken SUV’unu yoldan ve bir uçurumdan vurdu ve yaklaşık 200 fit ıssız, kayalık bir kumsala yuvarlandı. Beyin kanaması geçirdi, kaburgaları kırıldı, köprücük kemiği kırıldı, her iki gözünde kan damarları yırtıldı ve akciğeri çöktü, ama ölmedi. Kendine geldiğinde dizlerinin üzerine su döküldü. Çok amaçlı aletle camını kırdı, pencereden dışarı çıktı, sahile yüzdü ve bayıldı.

Tekrar kendine geldiğinde ayakkabısı yoktu ve anlaşılır bir şekilde çarpılmıştı ama yardım için kıyıya doğru yürümeye başladı. Kıyıdaki yosunlardan damlayan suyu toplamak için arabasından bir hortum kullandı. Günlerce yürüdü. Yukarıda, arabaların uçurumun üzerinden geçtiğini görebiliyordu ama onlar onu göremiyor ya da çığlıklarını duyamıyorlardı. Sahilde balık tutma yerleri arayan birkaç yürüyüşçü, enkaz halindeki Jeep’ine rastlayana ve Hernandez’i bazı kayaların üzerinde uyurken buruşmuş halde bulana kadar sahili tarayana kadar değildi. Ona su verdiler ve yardım istediler. Sonunda, kurtarıcılar uçurumdan aşağı inmek ve Hernandez’i bir hastaneye tahliye etmek için halatlar kullandılar ve yedi günlük çilesini sona erdirdiler.

İnşaatta Hayatta Kalma Hikayeleri

Steven Callahan

Steven Callahan, 6,5 metrelik sloopuyla Atlantik’i tek başına başarıyla geçtikten sonra, 1981 yılının Ocak ayında eve dönüş yolculuğuna başladı. Bir akşam teknesinin etrafındaki fırtına onu ilgilendirmiyordu, ama bir balinanın veya köpekbalığının teknesinin gövdesine açtığı delik gecenin bir yarısı fırtınanın ortasında kesinlikle yaptı.

Tekne batmaya başladığında, Callahan hayatta kalma teçhizatını almak için defalarca batan gemiye geri döndü. Callahan, birkaç gün boyunca yiyecek ve suyla, Kanarya Adaları’nın 800 mil batısında sürüklenen ve her an onlardan daha da uzaklaşan 1,8 metrelik dairesel salına tırmandı. Callahan bir mızrak tabancasıyla balık tuttu ve güneş enerjili damıtıcıyla su yaptı. 14. günde geçen bir gemiye işaret verdi ama gemi geçmeye devam etti. Bir ay sonra nakliye yollarından çıktı. 50. günde, tuzlu sudan kaynaklanan yaralarla kaplıydı, tropikal sularda susuzlukla mücadele ediyor ve salındaki bir deliği yamamaya çalışıyordu. Yorgun düşen ve vücut ağırlığının üçte birini kaybeden Callahan, sonunda Guadeloupe kıyılarında bir balıkçı tarafından fark edildi. 76 gündür sürükleniyordu.

Harrison Okene

28 Mayıs 2013’te, Jascon-4’ün enkazındaki dalgıçlar, alabora olduktan sonra Nijerya kıyılarında 100 fit aşağıya batan gemiyi triyaj yapmaya çalışıyorlardı. Bulmayı beklemedikleri şey bir kurtulandı. Harrison Okene geminin aşçısıydı. Tekne alabora olduğunda tuvaletteydi ve acil çıkış kapağına ulaşmaya çalıştı, ancak başarısız oldu. Tekne, içinde sıkışan Okene ile suyla dolmaya başladı. Sonunda, kendisini dört metre karelik bir hava kabarcığına hapsolmuş halde buldu.

Üç gün sonra ümidini kesmişti. Sonra bir tıkırtı duydu. Geminin yüzeyinde çalışan dalgıçların çekiciydi. Sonunda kendisine dalgıç takımı getirildi ve iki gün geçirmek zorunda olduğu bir dekompresyon odasına getirildi. Gemideki herkesin canına mal olan bir durumda onu öldürmesi gereken derinliklerdeydi. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, bir daha asla denize açılmayacağına yemin etti.