Lee Jong-keun, 85 yaşına gelene kadar yaklaşık 70 yıl boyunca, patlama kurbanlarına karşı Japonya’da uzun süredir devam eden yaygın ayrımcılıktan korkarak atom bombasından kurtulan biri olarak geçmişini sakladı.
Ancak 92 yaşındaki Lee, hikayelerini anlatmak için giderek artan bir aciliyet – hatta çaresizlik – hisseden, hibakusha olarak bilinen, hızla azalan hayatta kalan bir grubun parçasıdır. 75 yıl önce bu hafta olanların bu son tanıkları, dehşeti gözden kaçırdığını hissettikleri genç bir nesle ulaşmak istiyor.
Azalan zamanlarının bilgisi – hayatta kalanların ortalama yaşı 83’ün üzerinde ve birçoğu radyasyonun uzun süreli etkilerinden muzdarip – nükleer silahları yasaklamaya yönelik küresel çabalardaki ilerlemenin durmasından kaynaklanan derin hayal kırıklığıyla birleşiyor. Asahi gazetesinin hayatta kalan 768 kişiyle yaptığı yakın tarihli bir ankete göre, yaklaşık üçte ikisi nükleerden arındırılmış bir dünya dileklerinin insanlığın geri kalanı tarafından yaygın olarak paylaşılmadığını söyledi ve %70’ten fazlası isteksiz bir Japon hükümetini onaylamaya çağırdı.
Lee, Hiroşima Barış Anıtı Müzesi’nde yaptığı bir röportajda, “Sadece benim değil, hayatta kalan diğer birçok kişinin seslerini duyurmak için daha çok çalışmalıyız” dedi. “Nükleer silahların yasaklanması, barışın başlangıç noktasıdır. “Bütün hayatlar eşittir” diye ekledi. “Sert ayrımcılığa maruz kalmış biri olarak, genç insanlara aktarmak istediğim diğer ders de bu.”
6 Ağustos 1945’te ABD’nin ilk atom bombası, Hiroşima şehrinde 140.000 insanı öldürdü. Üç gün sonra Nagazaki’ye ikinci bir atom saldırısı 70.000 kişiyi daha öldürdü. Japonya, 15 Ağustos’ta teslim oldu ve Tokyo’nun Asya’yı fethetme girişimi sırasında Aralık 1941’de Pearl Harbor’a yapılan saldırıyla başlayan ABD ile çatışmaya son verdi. Hiroşima’nın yaklaşık 20.000 etnik-Koreli sakininin nükleer saldırıda öldüğüne inanılıyor. Savaş zamanı askeri bir merkez olan şehirde, Japonya’nın 1910’dan 1945’e kadar Kore Yarımadası’nı sömürgeleştirmesi altındaki madenlerde ve fabrikalarda ücretsiz çalışmaya zorlananlar da dahil olmak üzere çok sayıda Koreli işçi vardı. 6 Ağustos 1945 sabahı, Japonya’da doğmuş ikinci nesil bir Koreli olan Lee, Little Boy lakaplı uranyum bombası patladığında Hiroşima’daki Japonya’nın ulusal demiryolu otoritesinde çalışmaya gidiyordu. Lee, tüm gökyüzünün sarımsı-turuncuya döndüğünü ve yüzünü yere ilk çarptığını söyledi. Boynunda iyileşmesi dört ay süren ciddi yanıklar yaşadı.
İş arkadaşları, “A-bombası hastalığı” olduğunu söyleyerek yanına yaklaşmazdı. Bombanın etkileri hakkında çok az şey biliniyordu ve bazıları radyasyonun bulaşıcı bir hastalığa benzediğine inanıyordu. Müstakbel eşler de çocuklara geçebilecek genetik hasar konusunda endişeliydi. Lee, Kore geçmişi nedeniyle okulda zorbalığa uğramıştı, sınıf arkadaşları beslenme çantasındaki kimchi kokusuyla dalga geçiyordu. Onun da bir Atom bombası kurbanı olduğunu ortaya çıkarmak, daha fazla sorun anlamına gelirdi. Bu yüzden, sekiz yıl öncesine kadar bir Japon adı olan Masaichi Egawa altında yaşadı, atom bombasından kurtulanların hikayelerini paylaştığı bir gemi yolculuğu sırasında kimliğini ilk kez kamuoyuna açıkladı.
O zamana kadar karısına hibakusha olduğunu bile söylememişti . Lee, “Hiçbir etnik Koreli hibakusha olarak geçmişlerini açıklamak istemiyor ” dedi. Bombadan sağ kurtulan Japonlar, yıllarca süren çabalarının resmi tıbbi desteği kazandığı 1957 yılına kadar hükümet desteği görmedi. Ancak katı bir tarama sistemi, hâlâ tazminat arayan pek çok kişiyi dışladı. Japonya dışında hayatta kalanlara yardım 1980’lere kadar ertelendi. Atom bombaları, Soğuk Savaş sırasında bir nükleer silahlanma yarışını başlattı. ABD, birçok Amerikalı tarafından uzun süredir kabul edilen bir görüş olarak, savaşı sona erdirmek için anakara Japonya’nın kanlı bir işgalini önleyerek anlatılmamış hayatları kurtarmanın bir yolu olarak bombalamaları haklı çıkardı. Ancak “Atomic Diplomacy: Hiroshima and Potsdam and the Decision to Use the Atomic Bomb” kitabının yazarı Gar Alperovitz, yakın tarihli bir çevrimiçi etkinlikte, belgesel kayıtlarının savaş zamanı Amerikan liderlerinin Japonya’nın yakında teslim olacağını bildiklerini ve bombalamaların askeri açıdan gerekli olmadığını gösterdiğini söyledi.
Yaklaşık 800 metre ötedeki patlama nedeniyle evleri çöktüğünde annesinin kucağında 8 aylık bir bebek olan 75 yaşındaki Koko Kondo, “50 yıl daha yaşayamam” dedi. “Her çocuğun dolu dolu bir hayat yaşamasını istiyorum ve bu, nükleer silahları hemen şimdi ortadan kaldırmamız gerektiği anlamına geliyor.” Kondo, bunca yıldan sonra bile çok fazla nükleer silahın kaldığını belirterek, “Bütün dünyanın duyacağı kadar yüksek sesle bağırmıyoruz” dedi. Kondo, John Hersey’in New Yorker dergisindeki ufuk açıcı bir yazıdan çıkan “Hiroshima” kitabında yer alan atom bombasından sağ kurtulan altı kişiden biri olan Rahip Kiyoshi Tanimoto’nun kızıdır. Kondo, ergenlik çağında yaşadığı acının ve nişanlısı tarafından reddedilmenin üstesinden gelmek için orta yaşına kadar onlarca yıl mücadele etti. Babasının yolunu izlemeye ve bir barış aktivisti olmaya karar verdiğinde neredeyse 40 yaşındaydı. Hayatını Hiroşima’nın iyileşmesine adamaktan bahsettiği son vaazından ilham aldı.
Sağlık bakanlığına göre, saldırılardan bu yana geçen mali yıldaki 9.254 kişi de dahil olmak üzere 300.000’den fazla hibakusha öldü. Bombalamadan sağ kurtulan ancak akrabalarının çoğunu kanserden kaybeden 82 yaşındaki Michiko Kodama, “Benim için savaş henüz bitmedi” dedi. Bombalama olayından yıllar sonra bir klinik resepsiyon görevlisi, Kodama’nın “ hibakusha ” tıbbi sertifikasını yüksek sesle not etti ve yanında oturan bir hasta uzaklaştı. Ölüm korkusu, önyargı ve ayrımcılık devam ediyor ve nükleer silahlar hala var.
- Bu hafta Kardeşlik Haftası
- Bu hafta Bilişim Haftası
- Bu hafta Trafik ve İlk Yardım Haftası
Belirli Gün ve Haftalar
En uzun denizde hayatta kalma hikâyesi, Pasifik Okyanusu'nda rutin bir balık avına çıkan ancak bir daha evlerine dönemeyen Jesus Vidana, Daha Fazla!...
En Uzun Denizde Hayatta Kalma Hikayesi
Tarih boyunca sel, sayısız ölümden, evlerin ve mülklerin yıkılmasından ve binlerce insanın evsiz kalmasından sorumlu bir doğal afet olmuştur. Tarihteki Daha Fazla!... Tarihteki En Kötü Sel Felaketi Hangisiydi?
Volkanlar hem büyüleyici hem de korkutucu olabilen jeolojik bir mucizedir. Patlamaları inanılmaz derecede yıkıcı olabilir, tam bir yıkıma ve can Daha Fazla!...
Dünya Tarihindeki En Büyük Volkanik Facia
Bisikletle hayatta kalanların hikayeleri, dayanıklılık ve cesaretin ilham verici öyküleridir. Zor bir durumun üstesinden gelmek için olasılıkların üstesinden gelen insanların Daha Fazla!...
Bisikletle Hayatta Kalma Hikayesi
Boz ayı saldırıları yıllar boyunca birçok habere konu olmuş ve genellikle neden olabilecekleri yıkımı vurgulamıştır. Ancak bir avcının hayatta kalma Daha Fazla!...
Boz Ayı Saldırıları: Bir Avcının Hayatta Kalma Hikayesi
Vahşi doğada hayatta kalma öyküleri, vahşi doğada mahsur kalan insanların hayatta kalma mücadelelerinin heyecan ve ilham verici öyküleridir. Bu hikayeler, Daha Fazla!...
Vahşi Doğada Hayatta Kalma Hikayeleri
Çölde hayatta kalma hikayeleri nesilden nesile aktarılmıştır. Bu hikayeler, affetmeyen çöllerde kaybolan bireylerin ve grupların mücadelelerini ve zorlu koşullarda hayatta Daha Fazla!...
Çölde Hayatta Kalma Hikayesi
Kasırgalar yeryüzünde meydana gelen en yıkıcı doğa olaylarından biridir. Toplumları harabeye çevirebilir ve telafisi yıllar süren hasara neden olabilirler. Ancak, Daha Fazla!...
Kasırga Hayatta Kalma Hikayeleri
Heyelanlar, dünyanın herhangi bir yerinde meydana gelebilecek en tehlikeli doğal afet türlerinden biridir. Toprak, kaya veya enkazın bir yamaçtan aşağıya Daha Fazla!...
Heyelan Hayatta Kalma Hikayeleri
Okyanus, hem güzellik hem de yıkım yaratabilen engin ve gizemli bir varlıktır. Yüzyıllar boyunca insanlar onu fethetmeye çalışmış, öngörülemez dalgalarına Daha Fazla!...
Bir Salda Denizde En Uzun Süre Kim Hayatta Kaldı?
Originally posted 2023-02-18 16:06:15.
Bu sayfayı görüntüleyenlerin görüntüledikleri
